Mijn partner heeft helemaal geen aandacht meer voor mij, ik vermoed dat hij vreemd gaat al een hele tijd. Hij moet plots voortdurend overwerken onverwacht etc. Ik ben er eigenlijk wel klaar mee. Ik ben zijn slaaf niet en mijn noden worden geheel genegeerd. Je begrijpt wel waar ik naar toe wil denk ik? Ik overweeg te snoepen buiten de deur. Ik wil kijken of ik zo voldoende zelfvertrouwen kan opbouwen om op eigen voeten te gaan staan ook, want het lichamelijke verwaarlozen hakt er bij mij stevig in.